Tuesday, February 22, 2011

මහාචාර්‍ය සරච්චන්ද්‍ර, මනමේ සහ විෂ්නු කතරගම දෙවිදු (මටද වැරදුනේ?)

ඉරිදා සිට දින හයක් එක දිගට පේරාදෙනියේ සාම්ප්‍රදායික වල සතිය තියෙනවා කියලා පෝස්ටරයක් ගහලා තිබුනා. (වල සතිය කියන්නෙ මහාචාර්‍ය එදිරිවීර සරත්චන්ද්‍ර එළිමහන් රංග පීඨයේ තියෙන වාර්ෂික නාට්‍ය උළෙල. දැන් නම් වාර්ෂිකව 2ක් තියෙනවා.) ආය ඉතින් වෙන මොනවද? මේ සතියෙම හවසට වෙන වැඩ නෑ. ඉරිදා හවස මනමේ බලන්න සෙට් වෙන්න හිතාගෙන හිටියේ. ඒත් ඉරිදා නබීරගෙ ශෛල්‍යකර්මය කරන්න වුනානෙ. ඒත් ඒක හවස් වෙද්දි ඉවර වුනා. ඒත් මාර කේස් එක. හවස මැච් එක. කොහොම හරි මැච් එකයි මනමෙයි අතර දෝලනය වෙවී ඉදලා අන්තිමට වෙලාවට වලට සෙට් වුනා. සරත්චන්ද්‍ර වලේ මනමේ බලන්න එක හෙන ලොකු දෙයක් කියලා තමා මම අහලා තියෙන්නෙ. ඒත් මම නම් එහෙම හිතන්නෑ. ඔය ගැන මරුවට ලියලා තිබුනා කතිකාචාර්‍ය ලියනගේ අමරකීර්ති මහත්තයා. ඒක වෙනම කථාවක්. කොහොම හරි මම නම් වලේදි දෙවෙනි වතාවට තමයි මනමේ බැලුවෙ.
දිග පෝලිමක ඉදලා කොහොම හරි ඇතුලට රිංගලා පොඩි ගේමකුත් දීලා හොදට පේන තැනකිනුත් ඉදගත්තා. ඔන්න ඉතින් මනමේ පටන් ගත්තා...
පොතේ ගුරු ආවා. කතන්දරේ කීවා...
මනමේ කුමාරයා ආවා... විස්තරේ කීවා.. ගමට යන්න ලෑස්ති වුනා..
දුලා කුමරි ආවා... විස්තරේ කීවා..
ලස්සන සිංදු, රගපෑම්...
ඔය ඔක්කොම අස්සෙ රාජ ගුරුත් ආවා... විස්තරේ කීවා..
ඊලගට ඔන්න මනමේ කුමාරයා සමුගන්න ආවා...
සමුගෙන යන්න සූදානම් වුනාම රාජ ගුරු කුමාරයාව නැවත්තුවා..
ඔන්න දූ කුමරියව ගෙන්නුවා..
මනමේ කුමාරයාගෙන් අහනවා කුමරිය විවහා කර ගන්න කැමතිද කියලා...
ඔන්න දැන්
දුලා නෙතු පුලා............
දෙන්නම කැමතී.
හරි ඔන්න විවහාය කරනවා..
රාජගුරු දෙන්නටම ආශිර්වාද කරනවා...
මල හත් ඉලව්වයි.........
එහෙම වුනේ කොහොමද?
මෙන්න බොලේ රාජගුරු දෙන්නට ආශිර්වාද කරනවා විෂ්නු කතරගම දෙවියන්ගේ රැකවරනය ලැබෙන්න කියලා. මට මාර ප්‍රශ්නයක් ඇති වුනේ.
මනමේ කථාව නියවෙන්නෙ සෑහෙන ඈත කාලෙක නේද? මම දන්න තරමෙන්නම් ඒක ජාතක කථාවක්. ඒ කියන්නෙ බුදු හාමුදුරුවොගෙ කාලෙටත් කලින් කාලෙ ගැන නේද කියන්නෙ. ඒත් ඒ කාලෙත් කතරගම දෙවියො හිටියද? මම දන්න විදිහට ලංකාව ජනාවාස වුනේ විජය කුමාරයන්ගෙන් පස්සෙනෙ. සමහර විට ඉන්න ඇති නේද? යක්ෂ. නාග ගෝත්‍රවල මිනිස්සු හිටියනෙ මෙහෙ. එයාල අදහන්න ඇති කතරගම දෙවියො.  අනික ඔය රාවනා හිටිය කියන්නෙත් ඔය දකුණු පළාතෙනෙ.
මට නම් නාට්‍ය කලාව ගැන ලොකු දැනුමක් නෑ. ඔය ජාතක කථා ගැන, ඉතිහාසෙ ගැන ලොකු දැනුමකුත් නෑ. ඒ නිසාදෝ මන්දා මට එතන මොකක් හරි අවුලක් වගේ දැනුනා. කොහොමද සෑහෙන ඈත කාලෙ දඹදිව වුනු කථාවකදි කතරගම දෙවියො ගැන සදහන් කරන්නෙ. හරි එතන පොඩි අවුලක් නැද්ද? මම හිතන්නෙ සරත්චන්ද්‍ර මහත්මයට පොඩ්ඩක් ඒ ගැන හිතන්න තිබුනා. වෙන මුතුත් නිසා නෙමෙයි, ඕන මගුලක ඇදයක් හොයන්න බලාගෙන ඉන්න මං වගේ එවුනුත් නාට්‍ය බලන්න එන නිසා.......
විද්‍යා විෂයන් එක්ක විතරක් ගැට ගැහිලා ඉන්න, අඩුවෙන් සාහිතය එක්ක ගැටෙන මං වගේ කෙනෙක්ට මනමේ ගැන විචාර ලියන්න සුදුසු කමක් නෑ. ඒත්, මනමේ ගැන මට දැනිච්ච දේ ලියන්නත් ඕන. ඒත් දැන් අද නාට්‍ය බලන්න යන්න ඕන. අද තියෙන්නෙ සුභ සහ යස.  පස්සෙ වෙලාවක දැනුන දේ ලියන්නම්.
කාට හරි මට මේ ගැන පැහැදිලි කිරීමක් කරන්න පුලුවන්නම් කමෙන්ටුවක් දාන්න.


 පේරාදෙනියෙ ලගපාත කවුරුහරි ඉන්නව නම්, වලට එන්න හිතෙනව නම් මෙන්න නාට්‍ය පෙලගැස්ම.
අද පෙබ22  - සුභ සහ යස (ශ්‍රියන්ත මෙන්ඩිස්ගේ)
      පෙබ 23- මකරාක්ෂයා (ධර්මසිරි බන්ඩාරනායකගේ)
     පෙබ 24 - හැපි ජර්නි (ජෙහාන් ශ්‍රීකාන්තගේ)
     පෙබ 25 - ජනේලයෙන් පනින්නද (ධනුෂිකා නයනා කුමාරිගේ)
ටිකට් 50/= , 150/=

1 comment:

Chanaka Aruna Munasinghe said...

"සරත්චන්ද්‍ර වලේ මනමේ බලන්න එක හෙන ලොකු දෙයක් කියලා තමා මම අහලා තියෙන්නෙ. ඒත් මම නම් එහෙම හිතන්නෑ."

මනමේ නාට්‍යය වලේයි, වේදිකාවකයි වෙන වෙනම බැලුවොත් වෙනස තේරේවි

===
නාට්‍යයේ ඇදකුද හොයන වෙලාවෙ මේ වගේ දෙයක් එහෙම දැක්කෙ නැද්ද ?

මනමේ නාට්‍යයේ ඇත්ත කතාව

Tuesday, February 22, 2011

මහාචාර්‍ය සරච්චන්ද්‍ර, මනමේ සහ විෂ්නු කතරගම දෙවිදු (මටද වැරදුනේ?)

ඉරිදා සිට දින හයක් එක දිගට පේරාදෙනියේ සාම්ප්‍රදායික වල සතිය තියෙනවා කියලා පෝස්ටරයක් ගහලා තිබුනා. (වල සතිය කියන්නෙ මහාචාර්‍ය එදිරිවීර සරත්චන්ද්‍ර එළිමහන් රංග පීඨයේ තියෙන වාර්ෂික නාට්‍ය උළෙල. දැන් නම් වාර්ෂිකව 2ක් තියෙනවා.) ආය ඉතින් වෙන මොනවද? මේ සතියෙම හවසට වෙන වැඩ නෑ. ඉරිදා හවස මනමේ බලන්න සෙට් වෙන්න හිතාගෙන හිටියේ. ඒත් ඉරිදා නබීරගෙ ශෛල්‍යකර්මය කරන්න වුනානෙ. ඒත් ඒක හවස් වෙද්දි ඉවර වුනා. ඒත් මාර කේස් එක. හවස මැච් එක. කොහොම හරි මැච් එකයි මනමෙයි අතර දෝලනය වෙවී ඉදලා අන්තිමට වෙලාවට වලට සෙට් වුනා. සරත්චන්ද්‍ර වලේ මනමේ බලන්න එක හෙන ලොකු දෙයක් කියලා තමා මම අහලා තියෙන්නෙ. ඒත් මම නම් එහෙම හිතන්නෑ. ඔය ගැන මරුවට ලියලා තිබුනා කතිකාචාර්‍ය ලියනගේ අමරකීර්ති මහත්තයා. ඒක වෙනම කථාවක්. කොහොම හරි මම නම් වලේදි දෙවෙනි වතාවට තමයි මනමේ බැලුවෙ.
දිග පෝලිමක ඉදලා කොහොම හරි ඇතුලට රිංගලා පොඩි ගේමකුත් දීලා හොදට පේන තැනකිනුත් ඉදගත්තා. ඔන්න ඉතින් මනමේ පටන් ගත්තා...
පොතේ ගුරු ආවා. කතන්දරේ කීවා...
මනමේ කුමාරයා ආවා... විස්තරේ කීවා.. ගමට යන්න ලෑස්ති වුනා..
දුලා කුමරි ආවා... විස්තරේ කීවා..
ලස්සන සිංදු, රගපෑම්...
ඔය ඔක්කොම අස්සෙ රාජ ගුරුත් ආවා... විස්තරේ කීවා..
ඊලගට ඔන්න මනමේ කුමාරයා සමුගන්න ආවා...
සමුගෙන යන්න සූදානම් වුනාම රාජ ගුරු කුමාරයාව නැවත්තුවා..
ඔන්න දූ කුමරියව ගෙන්නුවා..
මනමේ කුමාරයාගෙන් අහනවා කුමරිය විවහා කර ගන්න කැමතිද කියලා...
ඔන්න දැන්
දුලා නෙතු පුලා............
දෙන්නම කැමතී.
හරි ඔන්න විවහාය කරනවා..
රාජගුරු දෙන්නටම ආශිර්වාද කරනවා...
මල හත් ඉලව්වයි.........
එහෙම වුනේ කොහොමද?
මෙන්න බොලේ රාජගුරු දෙන්නට ආශිර්වාද කරනවා විෂ්නු කතරගම දෙවියන්ගේ රැකවරනය ලැබෙන්න කියලා. මට මාර ප්‍රශ්නයක් ඇති වුනේ.
මනමේ කථාව නියවෙන්නෙ සෑහෙන ඈත කාලෙක නේද? මම දන්න තරමෙන්නම් ඒක ජාතක කථාවක්. ඒ කියන්නෙ බුදු හාමුදුරුවොගෙ කාලෙටත් කලින් කාලෙ ගැන නේද කියන්නෙ. ඒත් ඒ කාලෙත් කතරගම දෙවියො හිටියද? මම දන්න විදිහට ලංකාව ජනාවාස වුනේ විජය කුමාරයන්ගෙන් පස්සෙනෙ. සමහර විට ඉන්න ඇති නේද? යක්ෂ. නාග ගෝත්‍රවල මිනිස්සු හිටියනෙ මෙහෙ. එයාල අදහන්න ඇති කතරගම දෙවියො.  අනික ඔය රාවනා හිටිය කියන්නෙත් ඔය දකුණු පළාතෙනෙ.
මට නම් නාට්‍ය කලාව ගැන ලොකු දැනුමක් නෑ. ඔය ජාතක කථා ගැන, ඉතිහාසෙ ගැන ලොකු දැනුමකුත් නෑ. ඒ නිසාදෝ මන්දා මට එතන මොකක් හරි අවුලක් වගේ දැනුනා. කොහොමද සෑහෙන ඈත කාලෙ දඹදිව වුනු කථාවකදි කතරගම දෙවියො ගැන සදහන් කරන්නෙ. හරි එතන පොඩි අවුලක් නැද්ද? මම හිතන්නෙ සරත්චන්ද්‍ර මහත්මයට පොඩ්ඩක් ඒ ගැන හිතන්න තිබුනා. වෙන මුතුත් නිසා නෙමෙයි, ඕන මගුලක ඇදයක් හොයන්න බලාගෙන ඉන්න මං වගේ එවුනුත් නාට්‍ය බලන්න එන නිසා.......
විද්‍යා විෂයන් එක්ක විතරක් ගැට ගැහිලා ඉන්න, අඩුවෙන් සාහිතය එක්ක ගැටෙන මං වගේ කෙනෙක්ට මනමේ ගැන විචාර ලියන්න සුදුසු කමක් නෑ. ඒත්, මනමේ ගැන මට දැනිච්ච දේ ලියන්නත් ඕන. ඒත් දැන් අද නාට්‍ය බලන්න යන්න ඕන. අද තියෙන්නෙ සුභ සහ යස.  පස්සෙ වෙලාවක දැනුන දේ ලියන්නම්.
කාට හරි මට මේ ගැන පැහැදිලි කිරීමක් කරන්න පුලුවන්නම් කමෙන්ටුවක් දාන්න.


 පේරාදෙනියෙ ලගපාත කවුරුහරි ඉන්නව නම්, වලට එන්න හිතෙනව නම් මෙන්න නාට්‍ය පෙලගැස්ම.
අද පෙබ22  - සුභ සහ යස (ශ්‍රියන්ත මෙන්ඩිස්ගේ)
      පෙබ 23- මකරාක්ෂයා (ධර්මසිරි බන්ඩාරනායකගේ)
     පෙබ 24 - හැපි ජර්නි (ජෙහාන් ශ්‍රීකාන්තගේ)
     පෙබ 25 - ජනේලයෙන් පනින්නද (ධනුෂිකා නයනා කුමාරිගේ)
ටිකට් 50/= , 150/=

1 comment:

Chanaka Aruna Munasinghe said...

"සරත්චන්ද්‍ර වලේ මනමේ බලන්න එක හෙන ලොකු දෙයක් කියලා තමා මම අහලා තියෙන්නෙ. ඒත් මම නම් එහෙම හිතන්නෑ."

මනමේ නාට්‍යය වලේයි, වේදිකාවකයි වෙන වෙනම බැලුවොත් වෙනස තේරේවි

===
නාට්‍යයේ ඇදකුද හොයන වෙලාවෙ මේ වගේ දෙයක් එහෙම දැක්කෙ නැද්ද ?

මනමේ නාට්‍යයේ ඇත්ත කතාව